Eerst heette Kreupeltje gewoon Marieke, ze werkte als clown op feestjes en als leidster op een BSO waar ze met de kinderen naast 100 spelletjes en bekers ranja en koekjes en stukjes appel en liedjes enorme stoepkrijt kleurplaten maakte en handstand tegen de muur deed. Dit alles met veel plezier en vol overgave. Carnaval kwam en Marieke had geen passende pruik voor bij haar outfit wat heel bijzonder werd opgelost door een bos kanarie geel haar. 2 dagen later lag ze met griep in bed, en nog een paar dagen later kon ze de trap niet meer op!
Dat was voor de huisarts een grote aanleiding om mij naar het ziekenhuis te sturen, alwaar een helse tocht vol dokters en reflex hamers en mogelijke diagnoses ik steeds weer van het kastje naar de muur werd gestuurd en terug. Het leek een neverending story tot ik via de huisarts 4,5 maand later bij de neuroloog van UMC St Radboud in Nijmegen terecht kwam. De mist trok op, de zon kwam door, met een diagnose, gelukkig te genezen, maar helaas wel met een lange weg van revalidatie, rust en fysio. Eindelijk begrip, eindelijk van de rare psychische wannabe diagnoses af, het beestje heeft een naam, en er gaan nieuwe deuren open. Officieel zwaar lichamelijk gehandicapt zijn is niet tof en sexy, maar een aangevraagde scootmobiel zal zorgen dat Kreupeltje uit haar toren kan komen en zelfstandig van A naar B kan gaan. Lang leve de vrijheid! Ik ben er klaar voor! (Maar eerst nog even wachten tot alles geregeld is....)
Hoe vult een creatieve duizendpoot, een altijd bezige bij, die zich nooit een minuut verveelde haar dagen als het lijf niet mee wil werken...
In de afgelopen maanden passeerden er nieuwe zelfbedachte hobby's en bezigheden en sommige zijn zeker de moeite waard om met een stukje van deze Aarde te delen ;-)
Daarvoor is deze Kreupeltje-blog voor in het leven geroepen! Later meer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten